ΤΕΛΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΚΑΝΑΛΙ ΚΑΝΑΛΙ

Πρόκειται για ένα τηλεοπτικό σταθμό που παρέχει όλα τα απαραίτητα σε νέους, φοιτητές και μη κερδοσκόπους ενδιαφερόμενους για την παραγωγή δημιουργία προβολή και μετάδοση από εργασιών video μέχρι κινηματογραφικών ταινιών και ντοκιμαντέρ.

Βρίσκεται στο εμπορικό κομμάτι του λιμανιού του Βόλου, κάποια μέτρα μακριά από το πολυτεχνικό συγκρότημα και ακριβώς δίπλα (και μέσα κατ επέκταση της εκσκαφής) στη κοίτη του ξηροπόταμου Ξηριά.

Η τοποθεσία επηρέασε σε ένα βαθμό το θέμα και τη μορφή του τηλεοπτικού σταθμού. Η κάλυψη της υπαρκτής ανάγκης των φοιτητών για έκφραση μέσα από video, ταινίες και ντοκιμαντέρ χωρίς παρεμβάσεις παραγωγών, εταιρειών, μεσαζόντων και χρηματικών παραγόντων αλλά και άμεση προβολή σε δικό της κινηματογράφο και στις οικιακές τηλεοράσεις μιας μεγάλης εμβέλειας σήματος είναι αυτό που επιχειρεί κατά βάση αυτό το έργο. Σε ένα δεύτερο επίπεδο επιχειρείται να γίνει ένα οικείο πάρκο-κάλεσμα προς το λιμάνι και το ποτάμι με λόγω ύπαρξης την δημιουργία και την διακίνηση αυτής.

Η μορφή του προέκυψε από διάφορους τρόπους επεξεργασίας που κινήθηκαν γύρω από τους εξής άξονες: το σκάψιμο ενός κάθετου καναλιού στο ποτάμι και την εσκεμμένη σύγχυση του τελικά ποιο είναι το αρχιτεκτονικό έργο και ποιο το φόντο του. Έτσι έγινε μια ερευνά στις figure ground εικόνες και τους ψευδεσιακούς χώρους που δημιουργούν αυτές. Γιατί ούτως η άλλως οι ταινίες και τα ντοκιμαντέρ δεν είναι τίποτα άλλο τεχνικά από την κατασκευή μη υπαρκτών χωρών που ντύνουν μια ιστορία και οι δημιουργοί τσακώνονται τι είναι ποιο ισχυρό η ιστορία η ο χώρος της. Φυσικά μια αρχιτεκτονική απόδοση της ψευδαίσθησης θα ήταν μάταιο η εντελώς εικονικό έτσι ποιοτικά το φόντο του έργου, το ποτάμι θα έπρεπε να είναι ισοδύναμο με το αρχιτεκτονικό έργο. Την λύση την έδωσε η εποχιακά μεταβαλλόμενη στάθμη του ποταμού εκεί και οπού τοποθετήθηκε ο τηλεοπτικός σταθμός. Οι κάθετοι τοίχοι του κτηρίου είναι ατελή φράγματα διαφορετικών κατευθύνσεων που φράζουν και λιμνάζουν το νερό.

Πέρα όμως από τους κάθετους τοίχους και το σώμα του κτηρίου θα έπρεπε να βουτά στις αλλαγές του φόντου-ποταμού, όπως βουτά τα πόδια ο ινδός πιστός στο Γάγγη. Έτσι επαναλαμβανόμενες βαθμίδες-σκαλιά ήρθαν να ντύσουν τελικά τα φράγματα του ποταμού και να γίνουν ένα με αυτό. Εκτός από την ποικιλία καθαρών λήψεων που προσφέρουν οι σκάλες (βλ. θεωρητικά κείμενα Hitchcock και ταινίες Potemkin, Πολίτη Κέιν) εδώ γίνονται οι ίδιες τα εξωτερικά πλατό του καναλιού και το κάλεσμα των ανθρώπων:
«Κατεβείτε παίξτε στο ποτάμι».

ΠΡΟΤΑΣΗ